Di tatar sunda nyebut “Kunti” pasti kabayang rupa awewe pikasieuneun tapi pikeun si Kabayan mah teu kitu. Carita dihandap ieu nyaritakeun pangalaman si Kabayan panggih jeung kunti.
Poe kemis peuting harita kabeneran malem Jumaah Kliwon. Si Kabayan niat balik ka Bandung ti Sumedang, sabab euweuh batur kapaksa si Kabayan balik sorangan nyupiran mobil bosna. Jam 8 peuting si Kabayan karek nepi ka Cadas Pangeran. Keur anteng nyupiran katingali di sisi jalan aya awewe gugupay megat mobil si Kabayan. Katingali jelas ku si Kabayan Awewe make baju bodas, buuk panjang, kulit bodas. Teu mikir panjang si Kabayan nyoloyongkeun mobil na ka sisi.
Kabayan (K) : ..” Aya naon Neng ? ”
Awewe (AWW) :..” Tiasa ngiring Kang? ”
K :..” Naha eneng bade kamana kitu? ”
AWW : ” Ka Bandung Kang ”
K : ” Oh mangga wae Neng kaleresan pisan akang ge bade ka Bandung da ”
AWW : ” Muhun Kang kaleresan ”
Teu loba carita eta awewe naek kana mobil si Kabayan. Aya kurang leuwih lima menitna dina mobil dua nana teu ngobrol pisan. Kusabab panasaran, kapaksa si Kabayan ngamimitian ngobrol.
K : “naha ari eneng ti mana wengi2 kieu aya di tempat hara2eun”
AWW : (cicing wae jiga nu teu ngadenge)
K : ” Neng??….kunaon cicing wae?? ”
nu tadina cicing teh ngadadak eta awewe seuri bari ngalieuk ka si Kabayan, ngan seuri na nyikikik pikasieunen jeung huntuna katungali rangeteng. Dasar si Kabayan jalma polos, manehna teu ujug2 sieun kitu wae. Pikirna wah ieu meureun nu disebut kunti teh tapi bae lah hayang nyaho cing rek kumaha deui polah eta kunti jeung tepi kamana ngilunateh. Mobil tuluy wae maju ka arah Bandung nu eusina sikabayan jeung kunti.
Teu karasa jam hampir satengah sapuluh tapi mobil karek nepi ka lebah Jatinangor, duka kunaon eta mobil teu bisa dibawa tarik. Kusabab eta kunti aya keneh wae jeung beuteung si Kabayan karasa lapar, si Kabayan nanya deui ka eta kunti.
K : ” neng, lapar teu? akang mah lapar da”
AWW : ( ngan ukur unggeuk tur nyerengeh pikasieuneun)
K : ” oo..pami kitumah hayu atuh didieu aya warung soto anu raos “….ceuk sikabayan bari nyisikeun mobilna ka hareupeun warung soto.
Di warung teu loba omong si Kabayan pesen soto jeung sanguna keur duaaneun. Bari dahar si Kabayan panasaran hayang nyaho kumaha ari kunti dahar. katingali ku si Kabayan dahar eta kunti gancang pisan. Sabat keur merhatikeun kitu si Kunti jiga nu nyahoeun si Kabayan merhatikeun tuluy maneh na ngomong:
AWW : ” abdimah tuang na kieu kang da kunti, tuh tinggal langsung ngocor deui soto na oge ka handap”
K : (reuwas bari colohok ningali soto ngocor deui tina baju si kunti)
Jero hate si Kabayan mikir oge keur naon jauh2 mamawa kunti dibere dahar ngadon dipiceunan deuih, pikirna aing geus digawekeun dua kali kumaneh na ayeuna giliran aing siah nu ngagawean manehna. Ngomong alesan rek nyokot heula roko nu tingaleun dina mobil si Kabayan bisa ningalkeun eta kunti di jero warung padahal sanggeus dijero mobil mah si Kabayan tuluy ngahirupan mobil tuluy kabur ka Bandung.
Kocapkeun di jero warung eta kunti teu sadar geus ditingalkeun ku si Kabayan cicing we maneh nateh. Ari tukang soto panasaran ngadenge sora mobil ngaleosteh, kumaneh na ditingaliteh mobilmah terus ngabius tarik pisan. Kupanasaran tukang soto nanya ka kunti nu ditingalkeun ku si Kabayan :
Tukang soto (TS) : ” neng geuning rerencangan enang mah langsung ngaleos..ari ieu soto bade saha anu mayarna?”
Kunti (AWW) : (ngarenjag reuwas..nepi ka rek nyingsieunan ku seuri ge teu bisa)
TS : ” yeee ari eneng ditaros teh..kumaha atuh ieu abdimah alim rugel pokona kedah dibayar nu tos dituang ku eneng sareng rencang eneng tadi”
AWW : (kapaksa manehna kudu ngomong ayeunamah)… ” aduh kang abdimah saleresna sanes rerencangan si akang tadi, abdimah sanes jalmi abdimah kunti tuh tinggal bujur abdimah bolong soto oge langsung ngocor deui kahandap, bareng soteh jeung manehna abdimah bade nyingsieunan maneh na bari rek ngiring ka Bandung aripek geningteu sieuneun ” (si kunti ngarasa tukang soto mah pasti sieuneun ningali awak manehna bolong)
TS : (bari jeung keuheeul)..”aing mah teu hayang nyaho pokona bayar siah!!”
AWW : (ngarenjang naha gening tukang soto oge teu sieuneun, bari setengah rek ceurik )..”pan abdimah kunti kang gaduh artos timana”
TS : ” ah aing teu hayang nyaho rek maneh kunti atawa jurig oge pokona bayar siah!!, munhenteu ku aing ditakol siah” (bari ngacungkeun sinduk panjang paragi nyiuk soto)
AWW : “ampun kang abdimah teu gaduh artos leres” (ayeunamah kunti teh bener bener ceurik sorana pikasieuneun)
Tukang soto beuki keuheul..teu antaparahdeui gebot2 we kunti teh diteunggeulan bari diusir ……
Read Full Post »
emBlog-emBlogan 